Smash for life. VC Kalken steunt The village.

In het kader van Music for life organiseert VC Kalken een volleybal-marathon ten voordele van goede doel The village. De actie heeft plaats in de Sporthal van Laarne. Ze start op zaterdag 19/12 om 16u en loopt non-stop tot zondag 20/12 16u. Behalve volleybal wordt gezorgd voor randanimatie, hapjes en drank. Je verneemt ook meer over het PROUD-project van vzw The village ten voordele van kinderen met een verstandelijke beperking in Kabale (Oeganda). Voor de warmste nacht moet je dus in de sporthal van Laarne zijn!

Vrijwilligers fotograferen Oeganda 2015

Samen sterk (laders 'hard core' Kabale)-foto Leon Peeters

Hallo vrijwilligers,

Jullie hebben het goede weer meegebracht en ook weer mee teruggenomen!? Het is al dagenlang aan het stortregenen. We kunnen nog niet schuilen onder het dak van de klassen want we krijgen maar geen dakplaten vast. Eerst zei de verkoper: we hebben alle kleuren; dan: we hebben alleen groen en blauw; dan: we hebben niet genoeg van groen; dan: we hebben bijbesteld en vanmorgen kreeg ik te horen dat de  vrachtwagen die de platen van Kampala naar Kabale brengt onderweg in panne staat. Afwachten wanneer hij komt en wat er dan op ligt!?

Hoe is België na 3 weken Oeganda? Rare luchthavens dat ze hebben in Europa, niet? En langs de weg staan alle elektriciteitspalen recht op een lijn! En in de winter hebben de bomen er geen bladeren. Zijn ze ziek geworden? In de supermarkt hebben ze niet één maar tientallen soorten yoghurt of kaas. Je moet echt uitzoeken. Iedereen heeft er een auto, zelfs de eenvoudigste handwerker. Ze staan allemaal netjes in vakjes geparkeerd op de parking van de SPAR-winkel. Er staan onnoemelijk veel verkeersborden langs de straten en ze stoppen aan de verkeerslichten. Ze hebben geen boda boda’s: dat kan je je bijna niet voorstellen.

Binnenkort komt Sinterklaas er de kinderen nog wat extra speelgoed brengen. Jakob en Abel hebben al een bestelling gedaan bij de Sint die vooral in Europa veel speelgoed afzet. De Sint heeft meteen een kopie doorgestuurd naar papa in Oeganda. En wat lees ik? Jakob (5 jaar) wil “een uurwerk voor aan mijn arm” en “een helikopter of vliegtuig met een besturingssysteem dat het kan vliegen”. Abel (3 jaar) wil graag “een speelgoedauto met een knop aan het stuur” en allebei willen ze een zaklamp –dat hebben ze blijkbaar samen afgesproken. En natuurlijk ook nog snoep.

Na verloop van tijd wordt je het allemaal weer gewoon. Kinderen die het licht uit doen om met een zaklamp te kunnen spelen! Oeganda ziet er anders uit. Daar willen we graag iets van tonen op onze volgende activiteit: de Kerstdagen ‘t Kindeke in de Kinderhoeve op 12 en 13 december. Daarom roep ik jullie op om allemaal een tiental foto’s van uw keuze door te sturen. Geef elke foto zo mogelijk een korte naam b.v. zwemmen in Lake Bunyonyi of klasje PROUD-project. Ik maak er dan een diareportage mee om op de Kerstdagen te projecteren: vrijwilligers fotograferen Oeganda 2015 (voorlopige titel). Deze activiteit is al aangekondigd op de kerstaffiche, dus ik hoop op een zo groot mogelijke respons!

Groeten uit Kabale,

Leon

Vrijwilligers in Oeganda; Music for Life in Vlaanderen

Sommige mensen vragen zich af of de vrijwilligers wel goed aangekomen zijn in Kabale. En dat terwijl ze al veel werk hebben verzet. Het is nu vijf uur in de ochtend in Vlaanderen en onze vrijwilligers in Oeganda zitten al aan het ontbijt. Ik heb een bestelling gekregen voor "10 kg nails 4 inch, 18 iron bars 1/2 inch, 20 liter preservative -wat zou dat zijn?- 6 bags of cement, 28 rings en 10kg binding wire". Allemaal voor vandaag!

Paul Jespers op weg om materiaal te gaan kopen

 Je vindt verslagen van de belevenissen van de vrijwilligers op deze blog en op facebook. Ga naar de pagina's 'Vrijwilligers in Oeganda' en 'Dagboek Oeganda'. Daar kan je verslagen lezen van resp. Annie Paelinck en Leon Peeters. De jonge garde opende een facebookgroep: Avontuur Oeganda 2015. En natuurlijk vinden de belevenissen ook hun weg langs allerlei meer en minder privé internetkanalen. Het is 'funny' om te zien hoe iemand in Vlaanderen ergens een foto heeft opgepikt  en  die dan weer doorstuurt naar iemand van de groep.

Schuilen voor de regen onder een geïmproviseerd tentje

We leven meer dan ooit in een wereld van communicatie. Op termijn willen we die ook mogelijk maken in het project. Daarom volgen onze medewerksters Patience en Hellen momenteel computercursussen. Dat doen ze in de Mpambara Cox Foundation.

Wij volgen natuurlijk ook wat er in Vlaanderen gebeurt. Brenda liet weten dat ze de wafeltjes heeft geproefd die Kathrien en Naomi Neels bakken en verkopen voor het PROUD-project. En wat blijkt? Ze zijn uitermate lekker!  Je kan ook online wafeltjes bestellen via volgende mail: willy.neels@gmail.com Het zijn harten wafeltjes en ze kosten 5 Euro voor 10 stuks. Dit is een actie in het kader van Music for Life.

Vrijwilligers op bezoek bij PROUD UG

Vrijdag 6 november kwamen de vrijwilligers uit Vlaanderen op bezoek bij PROUD UG. Ze werden in het klasje opgewacht door de leerlingen, ouders, leerkrachten en de directrice van Wise Parents.

Daarna ging het naar de werf. Aannemer Justus is er bezig met de eerste fase van de bouw van het dagcentrum. De vrijwilligers gaan er allerlei werk opknappen, technische en minder technische klussen.

Tenslotte begeleidde Patience de groep naar de centrale markt van Kabale zodat ook het keukenteam niet in de kou bleef staan.

Vlnr: Patrick De Maesschalck (vrijwilliger), Daphine (leerkracht), Willy Neels (vrijwilliger-bestuurslid), Evy De Cock (vrijwilligster), Laura Vervaet (vrijwilligster), Annie Paelinck (vrijwilligster-bestuurslid), Paul De Smet (vrijwilliger), grootmoeder Prize, Prize (leerlinge), Mama Joel (ouder), Rhoda (leerkracht), Joel (leerling), papa Obama (ouder), Obama (leerling), Sarah Verstraeten (vrijwilligster), mama Josephine (ouder), Josephine (leerlinge), Arinda (leerlinge), Patience (leerkracht), Joachim Amelinckx (vrijwilliger), Nathalie Martin (vrijwilligster), mama Arinda met baby (ouder), Daisy en grootmoeder, Hellen (assistent-leerkracht), Leon Peeters (vrijwilliger-bestuurslid) en Kristel Vandereyt (vrijwilligster).

Eerste vrijwilligersgroep stapt op het vliegtuig naar Oeganda

Rond deze tijd stapt de eerste vrijwilligersgroep op het vliegtuig naar Oeganda. Ze komen helpen bij de bouw van het dagcentrum en in het klasje voor kinderen met een verstandelijke beperking.

Hier zijn ze:
Willy Neels (Overmere) bestuurslid van The village
Nathalie Martin (Massemen)
Evy De Cock (Kalken)
Joachim Amelinckx (Belsele)
Sarah Verstraeten (Elversele, ex-Kalken)
Kristel Vandereyt (Beverlo-Beringen)
Patrick De Maesschalk (Wetteren)
Annie Paelinck (bestuurslid) en Paul De Smet (Kalken)
Laura Vervaet en Paul Jespers (Kalken)

Je kan in de komende dagen verder kennis met hen maken op de pagina 'vrijwilligers in Oeganda'.

Op dezelfde pagina ben ik begin oktober begonnen met een dagboek: Missie 5. Het is namelijk de vijfde keer dat ik voor het PROUD-project naar Oeganda kom. En ik ben tenslotte ook een vrijwilliger.

Het dagboek gaat vooral over de bouw van het dagcentrum, maar kijkt ook al eens opzij. Het toont Oeganda rauw. Nog niet zeer rauw, maar wel een beetje. Je ziet b.v. niet alleen een hoop zand op de werf, maar we gaan ook kijken waar die vandaan komt. Als je het heel rauw wil moet je mee afdalen onder de grond en bereid zijn je leven te riskeren. Of je gaat je dagloon 's avonds ophalen bij de 'leader of the gang'... (dat zijn geen woorden van mij).

Ndoki. Het Afrika-wedervaren van Herman Thienpont.

Lemfu, een dorp in de Beneden Congo

Vandaag starten we met onze reeks Marie, Lies en Stien in Afrika. Hierin laten we heel diverse Afrika-gangers aan het woord over hun Afrika-ervaring. Interesse om deel te nemen? Lees meer op de aparte pagina die we hiervoor openen.

De eerste verteller in een hopelijk lange reeks is Herman Thienpont. Hij ging op het einde van de jaren zestig met zijn vrouw Edith naar Congo. Uit het Afrika-cv van Herman blijkt dat Edith toen in verwachting was.

Toch gingen ze vrij afgelegen wonen. En we krijgen meteen een sterk verhaal: Ndoki. Herman wijdt ons in in de Congolese samenleving van die tijd en heeft het over Jozeph en de geur van niet te bedaren angst.

Zouden deze tijden voorbij zijn, zoals Herman beweert?

Ga naar de pagina Marie, Lies en Stien in Afrika en lees er de Afrika-beleving en het Afrika-cv van Herman Thienpont. Je vindt er ook enkele beelden die de dorpssfeer weergeven.