MIJN school!

(een stukje dat nog was blijven liggen, naar aanleiding van Abels eerste schooldag in februari ll.)

1 september 2015 Julesklas met Abel (foto Facebook Oudercomité De Windwijzer Kalken)

Daar is ie dan de grote dag. Eigenlijk was hij er al maanden klaar voor. Voor wat? Om zijn koekjes en toetjes en gezond fruit –ja hoor- in te pakken en dan in de boekentas te laten vallen. MIJN boekentas. Samen met Jakob de deur uit –de deur was bijna te klein. We gaan te voet om het milieu -dat zelfs in een dorp als Petit Paris al verpest is- te eren. Aan beide kanten van de weg staan wagens met twee wielen op het borduur geparkeerd –een attentie van de autobestuurders aan elkaar. Aan het parkje bij het rusthuis komen we voor het eerst glad ijs tegen. Even proberen. Het glijdt goed. Als ik aan Jakob vraag hoe zijn school heet, antwoordt hij steevast: DE IJSBEER. Dat ligt hem blijkbaar beter dan Sint Denijs.

Hoe heet JOUW nieuwe school Abel? Wind? Ja wind. Windwijzer. Juffrouw Eline vraagt of dit Abel is. Ze is getipt door juffrouw Silvy dat Abeltje op komst is. Abel heeft zijn kleurrijke container al herkend: klasje, klasje. Hij houdt van verkleinwoordjes. Waar is zijn kapstokje? En zijn mandje? Een mama die door heeft dat we nieuw zijn toont ons de weg. En zowaar: er staat ABEL. Een andere mama weet ons uit te leggen dat de koekjes en het fruit in een groeps-box worden gelegd; alleen de boterhammetjes blijven in het doosje. Ik ben zijn drinkbeker vergeten en ook zijn reservekledij. Ja papa, je bent wel erg optimistisch.

Ja, en nu de grote vraag! Ik kan ze meteen positief beantwoorden. Abel is een grote held en dus begon hij hartstochtelijk te wenen. Kleine helden wenen niet. Vorige vrijdag had hij de kennismakingsuurtjes gemist want hij wilde mama gaan afhalen op de luchthaven. Nu werd hij meteen in de turnles gedropt. Traantjes met tuiten. Juffrouw Silvy nam hem echter resoluut op de arm terwijl papa de plaat poetste. Toen ik zijn reservespullen kwam brengen wist een andere moeder me al te vertellen dat Abel ferm mee deed in de turnles. Wat had ik anders verwacht?

Carnaval 2015

Scholen verschillen. Maar eigenlijk niet zoveel. Bij de ene mag zilverpapier, bij de andere niet. Wel valt me meteen op dat er in Wind meer contact is tussen de ouders dan in IJsbeer. Dat is leuk. Ouders moeten een school mee maken, vind ik; niet louter school consumeren. Ook leuk is dat Jakob en Abel nu elk hun eigen school hebben. Binnenkort hoor ik Jakob en Abel al strijden. Met carnaval bijvoorbeeld. Jakob: MIJN directeur heeft een neus als een clown. En Abel: MIJN directrice is verkleed als poes. Dat is een voordeel van verschillende scholen: ze kunnen om ter meeste opscheppen over MIJN school!