Laarne haalt het van Kalken. Revanche in 2014?

De stand van The village is klaar. De markt mag beginnen.

Een weekje na de kerstmarkt in Kalken is The village opnieuw op post, dit keer aan de kerk in Laarne. We willen ons graag profileren als dé lokale vereniging voor ontwikkelingssamenwerking en gaan stap voor stap op zoek naar steun bij de inwoners van Laarne en Kalken.

We hebben nog actiever dan voorheen folders uitgedeeld en kregen de kans om aan heel wat mensen over de plannen van The village te vertellen. Op de achtergrond projecteerden we beelden over het leven in een doorsnee Oost-Afrikaans dorp en we hebben een aantal producten uit Oeganda te koop aangeboden.

Hadden de Laarnenaars al goed gegeten voor ze naar de kerstmarkt kwamen? De warme wafels die in Kalken zoveel succes hadden, vonden nu nauwelijks liefhebbers. De vraag naar glühwein daarentegen was spectaculair!

De dames van Femma

Als lievelingen uit het publiek hebben we ditmaal de Femma dames gekozen. Ik dacht eerst dat we bezoek hadden van de pas gratie verleende dames van Pussy Riot… maar het bleek om een lokale groep te gaan. Ze sparen voor een project in Sri Lanka. Proficiat dames!

Op de kerstmarkt in Laarne kwamen ook een aantal mensen de rosse muntjes die ze voor The village gespaard hadden overhandigen. Deze actie blijft, onder het goedkeurend oog van Minister Geens, nog voor onbepaalde tijd verder lopen.

U kan een spaarpotje, gemaakt door de medewerkers van de Sperwer in Lokeren, aanvragen op nummer 0489 245 590 of bij één van de leden van de Raad van Bestuur van The village: Willy Neels, Annie Paelinck, Stefaan Rogiers, Rachael Settimba en Leon Peeters.

Alle Menschen werden Brüder....

De opbrengst van onze eerste deelname aan de kerstmarkt was zeer bevredigend. Laarne haalde het dit jaar met een coëfficiënt van 1,404 van Kalken. Maar HO Kalken hield de avond van de kerstmarkt zijn jaarlijks jeugdfestijn. Revanche voor de Kalkenaars in 2014?

Warme sfeer op de kerstmarkt van Kalken

Je kon op de koppen lopen op de kerstmarkt van Kalken. Het weer zat mee en wie dit jaar geen standje had werd vervangen door een nieuwe vereniging. Eén van die nieuwkomers was The village.

The village stelt aan de Kalkenaren een concreet project van solidariteit voor. We willen in Oeganda een dagcentrum bouwen voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking (PROUD-project). De kerstmarkt is een ideale gelegenheid om daar bij een warme wafel en een glühwein over te babbelen.

Een projectiescherm van eigen makelij

Informatie is steeds een onderdeel van een stand van The village. Op de kerstmarkt projecteerden we beelden over het dagelijks leven in een Afrikaans dorp. En we deelden folders en krantjes uit over het PROUD-project.

Informatie, geschenken, drank en versnaperingen

De kerstmarktgangers konden cadeautjes kopen uit Oeganda of zaken die door vrijwilligers werden gemaakt: handtassen, keukenschorten, glasjuwelen, unieke kerstkaarten, liefdespapier, thee uit Oeganda, enz.

Een apart aanbod zijn de cadeaubonnen van verzorgings- en verwencentrum Kurkuma, Vaartstraat 54A Kalken. U kan bij The village een bon voor een ontspannende rugmassage (€15) of een relaxerende lichaammassage (€45) kopen. Wat u betaalt gaat volledig naar he t project in Oeganda. 

Brenda Mwesigwa als moderne 'kerstman'

Tenslotte boden we warme dranken –chocomelk, koffie, thee, glühwein met amaretto-, appeltaart Willy en ter plekke gebakken wafels aan. Wie liever iets mee naar huis nam had de keuze uit wafeltjes ‘een hart voor Oeganda’, sneeuwmannen of pralines met mascarpone.

De hevigste supporters van The village namen een spaarpotje mee waarin ze in de komende weken en maanden hun kleine muntjes kwijt kunnen. De spaarpotjes zijn gemaakt door het houtatelier van De Sperwer in Lokeren. Een mooi voorbeeld van solidariteit tussen personen met een beperking uit Noord en Zuid.

Onbetaalbare vrijwilligers. Vlnr. Willy, Kathrien en Lizie.

We danken van harte alle vrijwilligers die een bijdrage hebben geleverd –in het bijzonder Kathrien, Lizie, Willy, Loor, Marjolijn en Fernanda- en alle Kalkenaren die The village steunen. En natuurlijk bedanken we ook graag de gemeentewerkers. Vrijdag aanstaande 20 december doen we onze stand nog eens over op de kerstmarkt van Laarne vanaf 18u30.

PROUD UG gaat samenwerken met Wise Parents

Wise Parents Day Care Centre and Nursery School

In afwachting van de bouw van een eigen school gaat PROUD UG, de Oegandese partner van The village, samenwerken met ‘Wise Parents Day Care Centre & Nursery School’. Het is een kleine school die bestaat uit een day care afdeling (te vergelijken met een kinderopvang bij ons) en een nursery school (te vergelijken met een kleuterschool bij ons).

Er zijn 66 kinderen: 11 kinderen komen naar de day care en 55 naar de kleuterschool. 60 kinderen betalen schoolgeld, 6 niet. Het schoolgeld is 100.000 per trimester voor baby’s en 90.000 voor kleuters. Het zijn allemaal kinderen uit de buurt van de school. De school heeft geen internaat.

Twebaze Penninah en het devies van Wise ¨Parents: the way to start is to start

Wise parents is een initiatief van enkele ouders. De leiding is in handen van een collectief van 3 directeurs: Twebaze Penninah, onze contactpersoon, Enid Origumisiriza en Peter Tumuhekigi. Het personeel bestaat uit 1 kinderverzorgster (“care giver”), 1 schoonmaakster (“matron”), 3 kleuterleidsters (“teachers”), 1 kok (“cook”) en 1 bewaker (“security man”).

De school bestaat nog niet zo lang en is een jaar of twee geleden verhuisd naar Kekubo Cell waar ze onderdak gevonden heeft in de voormalige Baptist Church. Ze telt 1 bureel, 1 kinderopvang, 1 speelklas, 3 kleuterklassen, 2 rustlokaaltjes, 1 keuken en een vrij ruim buitenterrein met enkele speeltuigen. De oprichters zijn Anglicanen, maar de school aanvaardt kinderen en personeelsleden van verschillende gezindten.

Kindjes van de day care

Op dit ogenblik telt Wise Parents 2 kinderen met een ontwikkelingsachterstand die mogelijkerwijs te wijten is aan een lichte verstandelijke beperking. De school is bereid meer kinderen met een ernstiger beperking op te nemen op vraag van PROUD UG. Ze vinden dat deze kinderen speciale aandacht nodig hebben en het best aan hun trekken komen in een aparte klas met een eigen leerkracht en aangepaste leermaterialen. Voor de speeltijden en de maaltijden enz. kunnen de kinderen meedoen met de grote groep.

In de gesprekken met de leiding, de bezoeken aan de school en de opvattingen van de school vonden we voldoende basis om Wise Parents als partner te zien voor het opstarten van een eerste klasgroepje van vijf tot tien kinderen met een verstandelijke beperking. Dit zou een uniek initiatief zijn voor Kabale. We hopen hierover op korte termijn –januari 2014- concrete afspraken te maken met Wise Parents.

‘Onze straat’ Kekubo Road. Deel 3.

Jakob mag meedoen in een klas van Child Africa

Vanaf Child Africa Junior School wordt de straat weer enkele graden volkser. Hier wordt pap maar ook waragi geschonken in kleine lokale cafeetjes. Waragi is sterke drank die lokaal geproduceerd wordt. Heel wat mensen zijn er aan verslaafd. En dit ondanks het feit dat de ongecontroleerde waragi al heel wat mensen het leven heeft gekost. De aanvoerders lijken op criminele bendes en ze maken me meteen duidelijk dat ze niet op de foto willen. Sarah, die het laatste cafeetje voor je bij ons aankomt uitbaat, wil wel graag poseren.

Sarah in haar cafeetje

In strook 3 liggen ook twee bars waar je varken kan eten. Het vers geslachte varken hangt aan een haak. De uitbater snijdt er op het eerste zicht lukraak stukken af en er worden brochettes van gemaakt. Gegarnierd met aardappelen in de schil en de onvermijdelijke kool wordt de schotel opgediend. Het oogt allemaal een beetje 'local', maar met een pint erbij kan deze maaltijd best meevallen.

Porc

Wat verder vind je erg arme mensen die kleine portietjes houtskool, aardappelen, bananen en dergelijke (ver)kopen. Het heeft iets schizofreens: zijn dit volwassenen die hier uren achter enkele torentjes van vier vijf tomaatjes zitten? Kunnen ze van de verkoop hiervan leven?

‘Onze straat’ Kekubo Road. Deel 2.

Het racegedeelte van Kekubo Road

In strook 2 ligt een knik in de weg: steil naar beneden vlak na de burelen van Caritas en weer omhoog aan het National Teachers College (NTC). Fietstaxi’s proberen in de afdaling een maximale snelheid te halen die hen moet helpen terug de helling op te geraken. Het is razend gevaarlijk, zowel voor de fietsers zelf als voor de voetgangers die langs de straat lopen.

Lekkere frietjes

Strook 3 bestaat uit lokale handeltjes die opgezocht worden door buurtmensen. Op een handdoek bij elkaar vind je een reeks cafeetjes waar je ook een portie friet kan eten. ‘Irish patatoes’ zijn een specialiteit van Kabale. Vrouwen zitten ze voor hun deur te snijden en bakken de frietjes in een wok met olie. Er wordt witte kool bij gesneden als garnituur. Wat op de grond valt wordt meteen weggesleept door de kippetjes. Ja, de kippetjes moeten ook eten, houd ik Jakob voor.

De ecotuin van Stanislas

Een merkwaardige plaats is bij Stanislas. Het wel zeer grote huis –een hotel?- blijft nu al tientallen jaren onafgewerkt. Mijn vader begon het te bouwen, maar werd “financieel ziek”, legt hij uit. Hij toont met de tuin rond het bouwsel waar hij op organische wijze groenten, vooral kolen, kweekt. De buurtbewoners vinden hem een zonderling omdat hij afval uit de nabije container haalt… maar hij is zijn tijd vooruit.

Handeltje in matoke in Kekubo

Verder vinden we nog wat handeltjes. Sommige handeltjes laten bijvoorbeeld bananen en gros aanvoeren. Die verkopen ze dan door aan minder kapitaalkrachtige handelaren die ze verderop in de straat in kleine porties van enkele bananen verkopen. Van de groothandelaar via de tussenhandel naar de kleine verkoper en de arme klant. Het is niet leuk om van die laatste mensen foto’s te maken –die heb ik dus niet.

‘Onze straat’ Kekubo Road. Deel 1.

Kabale town ligt in een dal

Het stadje Kabale ligt in een kom die bijna volledig is volgebouwd. Dank zij doorgedreven prospectiewerk van Reverend Eric Tukwasiibwe hebben we toch nog een bouwgrond gevonden. Die ligt aan Kekubo Road. Kekubo Road is een zijstraat van Kisoro Road, de hoofdweg die door Kabale loopt.. Van het centrum van Kabale naar het bouwperceel is het zo’n 2 à 3 km over Kekubo Road. Kort na de afslag naar Home Care School ligt links het pad dat naar het bouwperceel leidt.

We gaan met u op stap langs Kekubo Road en tonen u iets van het leven langs ‘onze straat’.

Het begin van Kekubo Road

Het eerste deel van Kekubo Road is druk. Er liggen handelszaken die nog bij het stadscentrum horen. Een voorbeeld is de Veterinary Drug Shop. Jakob noemt de dieren die op het reclamebord staan voor ons op. Maar welk dier is verdwenen achter zijn rug?

Een geit, een koe, een ... en een kip

Aan het eind van het eerste deel van Kekubo Road wordt door een firma uit Kampala een groot appartementsgebouw gebouwd (op foto 2 achteraan in het midden). Het blijkt in opdracht van de Oegandese staat. De appartementen zijn bestemd voor de leerkrachten van Kabale Secondary School die er kunnen wonen met hun gezin. Ik krijg een rondleiding van de ingenieur en de veiligheidsverantwoordelijke. Er worden lokaal geproduceerde bakstenen gebruikt maar errond worden fantasiestenen geplaatst die aangevoerd worden uit Entebbe… zeven uur rijden hiervandaan.

Welke diensten zal PROUD UG aanbieden?

Een beeld uit de raadzaal van Kabale

Samen met Eric Tukwasiibwe hebben we het PROUD-project voorgesteld aan de onderwijsinspecteurs van Kabale. Onze ervaringen in Kabale hebben geleid tot een lichte bijstelling van het PROUD-project. Een en ander staat beschreven in de ‘Concept note’ welke u op onze blog kan terugvinden onder de hoofding ‘projectdocumenten’ (deze tekst is in het Engels).

PROUD  UG zal aan personen met een verstandelijke beperking diverse diensten aanbieden, Er wordt rekening gehouden met de graad van de beperking en met de leeftijd van de cliënt.

Deze diensten zijn: vroegtijdige stimulering –kleuters; basisopvoeding –lagere school leeftijd; niet formele beroepsopleiding –jongeren; tewerkstelling –jong volwassenen; thuiszorg –alle leeftijden.

Deze diensten worden aangeboden aan kleine groepjes, dicht bij de gemeenschap en worden methodisch goed uitgewerkt.

PROUD UG wordt de Oegandese partner van The village

Rev. Eric Tukwasiibwe, zijn vrouw, Brenda Mwesigwa, Jakob en Abeltje

Bij ons bezoek aan Kabale in oktober-november hebben we een feitelijke vereniging opgestart die zal uitgroeien tot de Oegandese partner van The village. De vereniging kreeg als naam ‘PROUD  UG’ en werd gedoteerd met een aantal regels (aard van de vereniging; doelstellingen; financieel management; lidmaatschap; vergaderingen). Als eerste voorzitter werd Reverend Eric Tukwasiibwe aangeduid.

Eric is een dominee, die in december op pensioen gaat en zich volop wil inzetten voor het PROUD-project. Hij heeft ervaring met ontwikkelingswerk en onderwijsaangelegenheden. Hij is de geknipte persoon om PROUD UG op de kaart te zetten want hij heeft een uitgebreid netwerk in Kabale. Hij is een optimistische dynamische persoon en een uitstekende communicator.

Gaan kinderen met een verstandelijke beperking in Kabale naar school ?

Als er geen bijzondere scholen of centra voor kinderen met een verstandelijke beperking zijn in Kabale town -zie ons vorig bericht-, waar zijn de kinderen dan? In het gewone onderwijs? Of thuis in hun families?

Jakob in het eerste leerjaar van Child Africa

Met het akkoord van de onderwijsinspecteurs van Kabale hebben we een kleine enquête gehouden bij kleuterscholen gevestigd in de omgeving van onze toekomstige school. Volgende scholen werden bevraagd:

-Child Africa Nursery School;

-Home Care Nursery School;

-Universal Nursery School;

-Wise Parents Nursery School.

Bovendien hebben we nog een bezoek gebracht aan Child Shelter Nursery School buiten onze ‘werkzone’.

De nieuwe gebouwen van Home Care School

De scholen werden bevraagd aan de hand van een eenvoudig vragenlijstje (bijlage 5). Het blijkt dat de scholen bijna geen kinderen met een verstandelijke beperking onderwijs geven (noch in de kleuterschool, noch in de lagere school). Het gaat dan nog bijna uitsluitend over kinderen met een lichte verstandelijke beperking. Kinderen met een matige of ernstige verstandelijke beperking bieden zich soms wel aan maar de school houdt dan de boot af. De scholen vinden het moeilijk deze kinderen te begeleiden. Ze worden gezien als storend voor het klasgebeuren. Ze passen ook niet in het competitieve klimaat dat in de scholen heerst. Zelfs in de eerste kleuterklas worden al examens afgenomen!

Sommige scholen staan meer open voor kinderen met een beperking dan andere scholen. Zo telt de door een Noorse NGO gesteunde Child Africa Junior School een vijftiental dove leerlingen. Het blijkt dat weinig ouders kosten willen maken om een kind met een verstandelijke beperking naar school te sturen. De ouders vragen zich af wat het kind er zal leren en zoals we al aanhaalden: de school verwelkomt deze leerlingen niet graag. We kregen meerdere getuigenissen over leerkrachten die de kinderen uit hun klas wegpesten of die door hun collega’s uitgelachen worden als ze er een ‘slow learner’ bij nemen. Eén en ander staat in schril contrast met de opgewekte boodschappen die NGO’s de wereld insturen over inclusief onderwijs in Oeganda. Of is Kabale de uitzondering?

Onze conclusie is: zeer weinig kinderen met een verstandelijke beperking gaan naar school. In theorie zijn ze er wel welkom; in de praktijk niet.

Dienstverlening voor personen met een handicap in Kabale

Als onderdeel van de omgevingsverkenning hebben we uitgezocht wat er in Kabale bestaat als dienstverlening aan personen met een handicap (PmH), in het bijzonder aan personen met een verstandelijke beperking.

We lijsten de in Kabale bestaande initiatieven op:

-Orthopaedic workshop: productie van hulpmiddelen voor personen met een fysieke beperking;

Orthopaedic workshop

-Child Africa Junior School: lagere school waar ook een 15 dove kinderen onderwezen worden;

-Hornby High School: secundair onderwijs. Deze school heeft ook een 15-tal blinde kinderen.

De dove en blinde kinderen zitten in aparte klassen.

SNEC Kitanga

Voor kinderen met een verstandelijke beperking zijn er geen initiatieven in Kabale town. Wel werden we geregeld verwezen naar een centrum in Kabale district nl. Kitanga Special Needs Education Centre (SNEC), op een uurtje rijden van Kabale town.

Jongeren in de klsa voor leerlingen met een verstandelijke beperking SNEC Kitanga

Wij bezochten de Orthopaedic workshop, Child Africa Junior School en Kitanga Special Needs Education Centre. Het laatste centrum is het meest relevant voor ons omdat een deel van de cliënten tot onze doelgroep behoren. We troffen er nl. een tiental jongeren met een ernstige verstandelijke beperking aan. Het aanbod voor deze jongeren was bepaald ontgoochelend. Ze zaten wat voor zich uit te staren in een klaslokaal waar een leerkracht één van deze jongeren voor een zinloze rekenoefening (!?) aan het bord had geplaatst!

Kabale deel 3: weinig dynamiek en grote verdeeldheid

In deel 2 zagen we dat er heel wat problemen zijn in Kabale. Het ziet er niet naar uit dat hierin snel verandering zal komen.

Oude verkiezingsaffiches in het partijlokaal van de NRM

Wie zoekt naar verklaringen voor het gebrek aan dynamiek in Kabale komt onder andere uit bij het feit dat de kom van Kabale vol gebouwd is en dat er weinig plaats is voor uitbreiding en vernieuwing. Mensen aarzelen nog om te bouwen op de steile hellingen in de omgeving of het is te kostelijk.

Predikanten

Kabale heeft nood aan een krachtig beleid. Maar de verdeeldheid is groot, zowel politiek als religieus. Talrijke kerken hebben elk hun eigen aanhang. Politici doen torenhoge verkiezingsbeloftes maar daar blijft het bij. Velen zullen zeggen dat de corruptie welig tiert; anderen houden het erbij dat in een land als Oeganda andere gewoontes gelden.

Kabale deel 2: gebrekkige basisvoorzieningen en sociale problemen

Smurrie in open riolen

In tegenstelling tot een aantal andere provinciesteden in Oeganda ligt Kabale er onverzorgd, ja eigenlijk vuil, bij. De wegen zijn slecht onderhouden en overal zie je riolen vol smurrie. Bij een hevige regenbui lopen de straten meteen onder water. Op talrijke plaatsen zie je wilde stortplaatsen. De prachtige omgeving van Kabale heeft het stadje niet bewogen tot een ecologisch beleid, integendeel.

Met de nutsvoorzieningen schort er heel veel in Kabale. De helft van de tijd is er geen elektriciteit. Je kan het dan meemaken dat je 2 of 3 dagen moet wachten op een drukwerkje dat je normaal op enkele uren kan krijgen. Ook was er een ernstig watertekort in de periode dat wij in Kabale verbleven. Je ziet dan secundaire handel in water ontstaan of arme mensen scheppen zeer vervuild water op.

Wie de buitenwijken van Kabale frequenteert merkt meteen dat veel mensen leven in grauwe armoede. Je vindt er mini-winkeltjes die mini-porties houtskool, aardappelen e.d. verkopen aan mensen die bezig zijn met overleven.

Sarah is al  moeder en houdt een kleine bar op Kekubo Road

Mensen drinken het weinige geld dat ze verdienen –veel mensen leven van losse werkjes- op. Populair is de goedkope lokaal geproduceerde waragi en dit ondanks het feit dat hij verantwoordelijk is voor talrijke doden. Het aantal gebruikers van lokaal geproduceerde soft drugs neemt zienderogen toe.

De misdaadcijfers in Kabale zijn stijgende. Jongeren die van het platteland naar de stad komen afgezakt en er geen inkomen kunnen realiseren begeven zich, vooral ’s nachts, op dievenpad. Voor blanken is Kabale ’s nachts onveilig.