 |
| Het racegedeelte van Kekubo Road |
In strook 2 ligt een knik in de weg: steil naar beneden vlak na de burelen van Caritas en weer omhoog aan het National Teachers College (NTC). Fietstaxi’s proberen in de afdaling een maximale snelheid te halen die hen moet helpen terug de helling op te geraken. Het is razend gevaarlijk, zowel voor de fietsers zelf als voor de voetgangers die langs de straat lopen.
 |
| Lekkere frietjes |
Strook 3 bestaat uit lokale handeltjes die opgezocht worden door buurtmensen. Op een handdoek bij elkaar vind je een reeks cafeetjes waar je ook een portie friet kan eten. ‘Irish patatoes’ zijn een specialiteit van Kabale. Vrouwen zitten ze voor hun deur te snijden en bakken de frietjes in een wok met olie. Er wordt witte kool bij gesneden als garnituur. Wat op de grond valt wordt meteen weggesleept door de kippetjes. Ja, de kippetjes moeten ook eten, houd ik Jakob voor.
 |
| De ecotuin van Stanislas |
Een merkwaardige plaats is bij Stanislas. Het wel zeer grote huis –een hotel?- blijft nu al tientallen jaren onafgewerkt. Mijn vader begon het te bouwen, maar werd “financieel ziek”, legt hij uit. Hij toont met de tuin rond het bouwsel waar hij op organische wijze groenten, vooral kolen, kweekt. De buurtbewoners vinden hem een zonderling omdat hij afval uit de nabije container haalt… maar hij is zijn tijd vooruit.
 |
| Handeltje in matoke in Kekubo |
Verder vinden we nog wat handeltjes. Sommige handeltjes laten bijvoorbeeld bananen en gros aanvoeren. Die verkopen ze dan door aan minder kapitaalkrachtige handelaren die ze verderop in de straat in kleine porties van enkele bananen verkopen. Van de groothandelaar via de tussenhandel naar de kleine verkoper en de arme klant. Het is niet leuk om van die laatste mensen foto’s te maken –die heb ik dus niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten