‘How to be a Ugandan’ is een dun boekje van journalist Joachim Buwembo. Hij zet een reeks typetjes neer die heel herkenbaar zijn voor wie een beetje vertrouwd is met Oeganda. We doen ze hier dunnetjes over.
De tweede in ons rijtje is de ‘sex worker’. Eeuwenlang kende Oeganda een seks industrie die heel gesmeerd verliep. De meeste volwassenen waren er in betrokken en de overheid liet betijen omdat ze niet publiek was. Pas recent is die seks industrie verstoord door meiden die openlijk op de straat gaan staan.
Vroeger had Kampala een bloeiende seks business, die elk jaar vervoegd werd door horden jonge, knappe en welopgevoede meisjes. Die waardige seks werkers zaten verborgen tussen duizenden meisjes van over heel het land die naar één van de universiteiten of hogescholen van Kampala kwamen. De hongerige mannen van de stad hadden keuze te over. Ja, het waren op de duur de meisjes zelf die op zoek gingen naar een geschikte man.
Het is een bijna perfecte relatie: hij zorgt voor het noodzakelijke en voor extra luxe en zij stelt hem van tijd tot tijd op zijn gemak. Haar kamertje wordt een knus nestje, voorzien van de laatste elektronische snufjes, ze draagt schoenen en kleren die een gewoon meisje niet kan betalen en haar gsm valt nooit zonder krediet. Ze stopt met haar ouders lastig te vallen voor geld.
Haar campusvriend weet dat ze 3 mannen heeft: hemzelf, om haar te helpen met haar zware studies, haar ‘nonkel’ die zorgt voor de cash en allerlei goederen en de echte boyfriend die ze op een dag hoopt te huwen. De eerste twee zijn klanten en de relatie houdt op de dag dat ze haar diploma krijgt. En de klanten die moeten dan van voor af aan herbeginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten