8/11/2015

Kirigime Guesthouse, Kabale-Uganda

Kirigime Guesthouse wordt naar alle waarschijnlijkheid de verblijfplaats voor onze eerste groep van vrijwilligers in Kabale. Ze komen begin november.
Kirigime Guesthouse lijkt zo weggeplukt uit het Oost-blok
Ik heb nu zowat 4 maanden gelogeerd in Kirigime en al bij al is het het logement dat mij het best bevalt in Kabale. Het is veilig, de kamers zijn OK, er is altijd water en als het nodig is wekken ze zelf elektriciteit op tot middernacht. Minpunten: het ligt in een buurt waar er niks te beleven is, het guesthouse is lawaaierig en de keuken is zwak. Er is geen begankenis van mensen uit Kabale; alleen van reizigers en dat zijn meestal NGO-mensen. De prijzen zijn zeer schappelijk en te onderhandelen.
Eén van de vele spiegels
Kirigime lijkt zo weggeplukt uit het Oost-blok. De architectuur doet me denken aan de wereld van Honecker. Ongeveer elke aannemer van Kabale heeft, naar eigen zeggen, aan het ‘Palast’ gewerkt. Opmerkelijk is het aantal spiegels in het gebouw. Waar spiegels in Afrika vaak ontbreken, hangt er hier één op elke hoek. Het aantal lavabo’s is ook ontelbaar. Ik vind dat leuke details. De grote baas woont vlakbij achter hoge muren en rijdt, je kan het raden, met een Prado.

Seminarie. Met steun van de Europese gemeenschap!?
De trouwers komen toe
Kirigime draait op seminaries en feesten. Een leuk seminarie was dat van ‘kick corruption out of Kigezi’. Maar feesten zijn nog belangrijker: elk weekeinde is er in de grote tuin een huwelijksfeest of een ‘give away’. De naaste familie komt langs de hoofdingang van het Guesthouse; de andere gasten langs de tuiningang. Ze zitten er uren op voorhand te wachten en worden eens het bruidspaar er is –doorgaans om 15u- onderhouden met speeches, dansen en een enkele keer komieken. En dan wordt de taart, altijd een kolossaal bouwwerk, aangesneden.
De boog uitproberen
Het echte paar
Deze komieken poseren even voor u en mij achter de schermen
Kirigime heeft een leger aan personeel en managers. Op den duur begin je ze te kennen. Ik ben dan ook de ‘guest of honour’, gewoon omdat ik de enige ben die er zo lang verblijft. ’s Morgens heeft iedereen zijn taak die voor een groot deel uit kuisen bestaat. ’s Avonds zitten ze te wachten op klanten voor de bar of het restaurant of de club die niet komen en moeten ze alle moeite doen om zich wakker te houden. De dagen zijn dan ook lang: van 6-7 u ‘s ochtends tot middernacht.

Johnson bij de kapper
David poseert in de tuin
Een stevige bewaker aan de tuin-ingang
De bewaker van de hoofdingang met een T-shirt van de gasten van MTN: 'Investing in Education for all'
Tot de typetjes horen zeker Johnson, de ‘psycholoog’, David, de receptionist, de bewakers en bij de dames is Dianah mijn favoriete. Ze slapen allemaal zoals studenten op internaat. Dat betekent in smalle bedjes met zeer smalle gangetjes tussen boven elkaar. Je houdt het niet voor mogelijk dat volwassen mensen zo’n regime verteren. Door het Spartaanse regime en het zo dicht op elkaar leven ontstaat er een soort teamgeest. Ze verdedigen elkaar. Als je er lang blijft, zoals ik, ga je er een beetje deel van uit maken.
De keuken voor het personeel
Als je lang blijft, ga je er een beetje deel van uit maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten